Açelya Bulanık: Sadece Oynamıyor, Ekranı Ele Geçiriyor

Ben bir karakteri canlandırmam. O karakter, bende zaten bir yer bulmuştur.”
— Açelya Bulanık

Onun sahneye çıkışı bir performans değil, bir çağrışım.
Bir bakışıyla izleyicinin içine dokunan, bir duruşuyla sahnenin ruhunu değiştiren bir oyuncu Açelya Bulanık. Kamera onunla sadece çekim yapmıyor; onunla birlikte nefes alıyor.

Güzelliği ilk bakışta dikkat çekerken, o güzelliğin içinde saklı duran duygusal zekâ, sezgisel derinlik ve teknik tutarlılık onu jenerasyonunun ötesine taşıyor.
Açelya, sadece ‘rol’ giymiyor.
Onu yaşıyor.
Ve yaşarken bize de kendimizi hatırlatıyor.

Oyunculuk onun için bir kariyer değil; bir varoluş biçimi.
Her sahnede izleyiciye kendi hikâyesini değil, onun hikâyesini yeniden yazdırıyor.

Kameranın karşısına geçtiğinde ışık değişiyor. Çünkü bazı oyuncular ışığa ihtiyaç duyar, bazılarıysa ışığın ta kendisidir. Açelya ikinci kategoriye ait.